การศึกษายังได้ข้อสรุปที่ไม่คาดคิด

การแยกการให้คะแนนด้วยวิธีนี้นำไปสู่การคาดการณ์ที่ดีขึ้นเกี่ยวกับการนับเป้าหมายในอนาคตมากกว่าสถิติเป้าหมายต่อเกม การศึกษายังได้ข้อสรุปที่ไม่คาดคิด ตัวอย่างเช่นปรากฏว่าจำนวนนัดที่ผู้เล่นมีความสัมพันธ์เล็กน้อยกับความสามารถในการโจมตีของทีม กล่าวอีกนัยหนึ่งผู้เล่นที่ดีมักจะนับด้วยการยิงใกล้เคียงกันไม่ว่าพวกเขาจะเล่นให้กับทีมที่ยอดเยี่ยมหรืออ่อนแอ แม้ว่าทีมที่ดีกว่าจะมีช็อตโดยรวมมากขึ้น แต่ผู้เล่นที่ดีจะกลายเป็นปลาตัวเล็ก ๆ ที่สโมสรที่ดิ้นรนผู้เล่นคนเดียวกันสามารถมีส่วนร่วมอย่างมาก นักวิจัยยังพบว่าเป็นการยากที่จะทำนายว่าผู้เล่นจะแปลงช็อตเป็นเป้าหมายได้บ่อยเพียงใด ดังนั้นพวกเขาแนะนำว่าผู้จัดการทีมที่กำลังมองหาการเซ็นชื่อควรประเมินจำนวนภาพที่ผู้เล่นสร้างขึ้นแทนที่จะเป็นจำนวนผู้เล่นที่ทำประตู