ฉันปีนขึ้นไปบนใบไม้อันเขียวชอุ่มของวดี

ในฐานะที่เป็นไกด์ของฉันอาเหม็ดและฉันก็ปีนขึ้นไปบนใบไม้อันเขียวชอุ่มของวดี (เตียงแม่น้ำตามฤดูกาล) การปีนเขานั้นร้อนเหงื่อและเป็นรอยขีดข่วน หลังจากความประหลาดเริ่มแรกของการเดินตรงเข้าไปในกระแสโดยไม่ต้องถอดรองเท้าของฉัน (‘เราเป็นเลือด –
เท็กซ์! ‘รองเท้าของฉันประท้วง) เราพบว่าตัวเองหยุดอยู่เหนือสระน้ำที่งดงาม เรากระโดดลงไปในสายลมเย็นที่แสนอร่อยว่ายน้ำครึ่งดึงตัวเองไปตามเชือกเหนือก้อนหินและแก่งที่พุ่งขึ้น
กำแพงหุบเขาสูงตระหง่านแคบลงแสงอาทิตย์ก็จางหายไปและท้องฟ้าก็ร่วงลงมาเป็นสีฟ้าล้อมรอบด้วยหน้าผาหินทรายและถูกตัดโดยเสียงร้องของนักตกปลาที่กระพือปีกผมลอยลงมาบนหลังของฉันมองขึ้นไปบนกำแพงวดี การพักผ่อนที่ไม่เจือปน